KONTROLA UMYSŁU – metody inne niż „badanie siebie”

Człowiek przywiązany do obiektów i doświadczający niekończących się myśli, ze względu na siłę ukrytych skłonności, znajduje trudność w kontrolowaniu umysłu.

*

Powinien on kontrolować zmienny umysł przez opanowywanie oddechu. W ten sposób umysł, niczym spętane zwierzę, zakończy swoje błądzenie.

*

Wskutek regulacji oddechu następuje kontrola myśli. Wówczas praktykujący spoczywa w ich źródle.

*

Uważne obserwowanie strumienia przepływu oddechu jest opanowywaniem go. Taka obserwacja, jeśli jest stałą, powoduje stabilizację oddechu.

*

Jeśli umysł nie posiada mocy niezbędnej do stałego obserwowania oddechu, zaleca się praktyki hatha-jogiczne służące opanowaniu oddechu.

*

Wykonywanie wdechu podczas jednego interwału czasowego, tyleż samo trwającego wydechu oraz zatrzymanie oddechu na cztery interwały, oczyszcza kanały, którymi porusza się oddech.

*

Kiedy kanały oczyszczają się, stopniowo przychodzi kontrola oddechu. Gdy taka regulacja będzie stałą, stanie się naturalną.

Mędrzec traktuje odrzucenie pojęcia jestem ciałem jako wydech, badanie siebie – jako wdech, i trwanie w Sercu – jako naturalne zagłębienie się w sobie.

*

Umysł może być również kontrolowany przez powtarzanie świętych sylab. Wtedy sylaba, umysł i oddech stają się jednym.

*

Zjednoczenie umysłu z oddechem jest medytacją i prowadzi do stanu naturalnego, jeśli jest głębokie i stałe.

*

Dzięki codziennemu przebywaniu w towarzystwie “wielkich istot”, na trwałe zakorzenionych w Świadomości, umysł łączy się ze swym źródłem.

*

Dzięki regulacji oddechu, umysł staje się cichy i spokojny niczym ptak schwytany w sieci. Jest to metoda kontroli umysłu.

*

Umysł i oddech, objawiając się jako świadomość i czyn, są tylko dwiema gałęziami tej samej mocy.

*

Umysł jest jeźdźcem, a oddech koniem. Pranajama jest ujeżdżaniem konia,
w trakcie którego, jeździec jednoczy się z koniem. Wskutek tego zarówno koń jak i jeździec są kontrolowani. Powinno się to robić stopniowo i powoli. Jednym ze sposobów jest obserwowanie oddechu. Umysł jest oderwany od innych aktywności i zaangażowany w obserwację oddechu. To kontroluje oddech
i kieruje umysł do wewnątrz.

*

Myślenie i oddychanie to dwa różne aspekty tego samego indywidualnego strumienia życia, od którego obydwa zależą.

Kontrola oddechu jest przeznaczona dla tych, którzy nie mogą bezpośrednio kontrolować swoich myśli. Służy ona temu, czemu hamulec w samochodzie. *

Nieustannie aktywne ciało niełatwo ucisza się, dopóki nie zastosuje się w tym celu odpowiednich środków. Pranajama czyni umysł spokojnym. Umysł musi być żywy, a medytacja kontynuowana niestrudzenie nawet w stanie pokoju
i ciszy. To pozwoli zagłębić się w Sercu.

*

Podczas kontrolowania myśli, koniecznym jest bycie przytomnym. W przeciwnym wypadku doprowadzi to do zaśnięcia.