warsztat prowadzi Maria Pieniążek
TRIKONASANA
trikona – trójkątna
Najczęściej stosowane są dwie asany zawierające w sobie trójkąt:
1. utthita – trikonasana – (rozwarty, naprężony)
2. parivrtta – trikonasana – (skrzyżowany, odwrócony
Idea tego ćwiczenia zawarta jest tak w symbolice trójki (liczby), jak i (formy geometrycznej).
1. NIEBO – ZIEMIA – JA – to trójka.
2. JA – poprzez formę trójkąta (asana) – łączę w sobie NIEBO i ZIEMIę.
Moja jedna ręka – symbol czynienia – dotyka Ziemi łącząc się z jej naturą, druga wyciągnięta jest do Nieba i jak radar odbiera – symbol przyjmowania, receptywności – impulsy płynące z Kosmosu – stan energetyczny Nieba. Zgodnie z tym stanem Stwórca będzie doświadczać sam siebie przeze mnie.
Jest to także asana Arkanu I – Kreatora, który mając do dyspozycji wszystkie Żywioły, będąc w zgodzie z wolą Nieba i Ziemi, kreuje rzeczywistość świata.
Opis ćwiczenia:
1. Stań w rozkroku około 60 – 90cm.
2. Podczas wdechu podnieś ręce na wysokość barków (linia rąk równoległa do podłoża), dłonie odwrócone do góry.
3. Podczas wydechu wykonaj powolny skłon w bok do nogi lewej starając się nie odchylać ani do przodu, ani do tyłu pozostawiając ręce i tułów w tej samej płaszczyźnie.
4. Środkowy palec lewej dłoni dotyka ziemi tuż przy wewnętrznej stronie lewej kostki. Prawa dłoń skierowana do nieba. Głowa odwrócona w stronę prawej dłoni, wzrok skierowany poprzez kciuk na niebo.
5. Wykonaj kilka (5 do 7) oddechów z jednoczesnym uwalnianiem od napięcia mięśni, które nie utrzymują bezpośrednio pozycji . Jednocześnie należy otworzyć ?przepływ energii? pomiędzy niebem i ziemią
6. Podczas wdechu powoli wyprostuj się. Wróć do pozycji wyjściowej.
7. Podczas kolejnego wydechu wykonaj całą ewolucję w drugą stronę zamykając jeden cykl.
Parivrtta trikonasana: to asana wykonana ze skrętem tułowia. Po wykonaniu pierwszej części cyklu, można po prostu zmienić ręce. Prawa ręka wędruje w stronę lewej kostki, a lewa podąża do nieba. W takim ustawieniu tułów automatycznie się skręca. Głowa skierowana do góry, wzrok w kierunku nieba. Po wykonaniu kilku oddechów w tej pozycji wracamy do pozycji wyjściowej. Można też od razu wykonać pozycję ze skrętem.
Efekty ćwiczenia:
poziom fizyczny: poprawia giętkość kręgosłupa, poprawia sprężystość klatki piersiowej, uśmierza bóle pleców i szyi, działa korzystnie na korzonki nerwowe i narządy jamy brzusznej, całe nogi – szczególnie stawy biodrowe i kostki.
poziom psychiczny: ułatwia rozpoznawanie własnych potrzeb i pragnień. Poprawia i buduje stabilność, giętkość oraz pewność w planowaniu, w podejmowaniu decyzji i ich realizacji. Pozwala na przeniesienie akcentu w postrzeganiu świata z Ja na Ty. Pomaga w zrozumieniu czym jest nasycenie i jak można je realizować zgodnie z duchem czasu.
poziom duchowy: daje możliwość dostrzegania iskry Stwórcy w sobie, oraz prostego, bez osądów, doświadczania misterium życia i śmierci, budzi naturalny stan podziwu dla Cudu Istnienia.
Maria Pieniążek
zdjęcie Grażyna Sosenko
